مولا بخش “مسڪين”

مولا بخش “مسڪين” ولد عبدالمجيد ڀٽو، (جنم 1 – مارچ 1893ع وفات 24 سيپٽمبر 1953ع) ڪنهن به رسمي تعارف جو محتاج نه آهي، سندس ڪلام تي سنڌ جي لاثاني شاعر شاهه عبداللطيف ڀٽائي رحه جي فڪر ۽ فن جو گهرو اثر نظر اچي ٿو. سندس ڪلام ابيات، نعت شريف ۽ ڪافين جي صورت ۾ ملي ٿو. هن هيٺ شڪارپور جي تعريف ۾ سندس ابيات پيش ڪجن ٿا:

شڪارپور سندي شهر ۾ عجب آهه اسرار،
ماڻهو سندس محبتي سهڻو ڪن سينگار،
حسن سندو هٻڪار، آهه بره سندي بازار ۾.
___
لقو مان لکي در تي عالم اچي ٿو،
محبتي ماڻهن جو ميڙو مچي ٿو،
عجب رنگ رچي ٿو، مهر مان “مسڪين” چئي.
___
مهر جو “مسڪين” چئي آهه “هزاري درَ” هَل،
“هاٿيدر” جي هٻڪار جو مور نه آهي مُل،
بره ڏسي نا ڀل، خوشي مان “خانپوري در” جو.
___
خوشيءَ مان “خانپوري” ڇڏي “سوي در” ڏي سُر،
“اسٽور” ۾ اچي ڪري، “واڳڻي در” ور،
ڪامل کڻي ڪر، گهمج “باغ وڪيل” جو.
ڏسي باغ رڙهي هلج لاڳاپا لاهي،
“صديق ماڙي” کان سري “ڪرن در” ڪاهي،
“نوشهرو” نالي وڃي ڏس “شاهي باغ” کي.
___
وڃي ڏس “شاهي باغ” کي گهمي گهٽيون گهيرا،
ڏئي چڪر چمن جا ڏي چاهه منجهان ڦيرا،
ڳٽ - ڳٽ ڪن ڳيرا، ويهي وڻن وچ ۾.
___
ويهي وڻن وچ ۾ ٿا طوطا تنوارين،
ڪري مٺيون لاتيون دليون ڌتارين،
قمريون ڪوڪارين، محبت مان “مسڪين” چئي.

حاجي شير محمد ”شِيرل“ چغدو

شير محمد شيرل ولد حاجي محمد صالح چغدو، 9 نومبر 1880ع تي شڪارپور ۾ ڄائو. مختلف تعليمي سندون حاصل ڪري 27 فيبروري 1900ع تي پرائمري استاد مقرر مقرر ٿيو. ملازمت جو ڪافي عرصو همايون ۾ گذاريندي حضرت مولانا عبدالغفور مفتون همايوني جي صحبت ۾ رهيو. 10 اپريل 1919ع تي ڳڙهي ياسين ميونسپل اسڪول جو هيڊ ماستر ٿيو ۽ 1932ع ڌاري ڊپٽي انسپيڪٽر جي عهدي تي رهندي رٽائرڊ ڪيائين. شعروشاعريءَ سان جواني کان لڳاءُ هيس، سندس شمار شڪارپور جي ناميارن شاعرن ۾ ٿيندو هو. پاڻ 14 آڪٽوبر 1963ع تي شڪارپور ۾ وفات ڪري ويو. هن هيٺ شڪارپور متعلق سندس سندر ڪويتا کي پيش ڪريان ٿو:
مشهور شهر آهي سهڻو شڪارپور،
موزون ملڪ آهي جلوو شڪارپور.
حسن سندي آ هلچل سهڻن وٽ مڪمل،
سودو حسن جو آهي هوڪو شڪارپور.
رفتار سهڻن جي سان اٿي خاڪ اڪثر،
ڪجل الجواهر ڀائين هرڪو شڪارپور.
غمزه ۽ ناز سان پڻ هِنِ نازنين مشهر،
نيڻن جا تير جهلي سڀڪو شڪارپور.
گفتار سهڻن جي مان شڪر ٽمي ٿي چپن،
وه وا ٺهي مٺائي حلوو شڪارپور.
ڪيڏي گذاري شيرل عمر هتي اجائي،
پرين جي پياس ۾ ٿيو پوڙهو شڪارپور.